Parafia Świętego Józefa

ul. Kościelna 5, 82-200 Malbork

tel. (55) 272-55-95

www.parafiaswietegojozefa.malbork.biz

  


parafie kościoły parafia kościół św józefa parafia św józefa nabożeństwa msze św

Aktualności

NOCNA PIESZA PIELGRZYMKA

7 stycznia 2020 | 17:53

Więcej informacji na temat NOCNA PIESZA PIELGRZYMKA
znajdą Państwo w poniższej wiadomości.



17-18 stycznia 2020 r.<br /> <br /> NOCNA PIELGRZYMKA PIESZA DO KOŚCIOŁA p.w. Św. JUDY TADEUSZA W GNOJEWIE<br /> <br /> Pielgrzymka rozpocznie się Mszą Św. o godz. 20.00 w kosciele p.w. Św. Jozefa, Malbork-Kaldowo (ul. Koscielna 5).<br /> <br /> Przewodnikiem duchowym pielgzymki będzie ks. dr Waldemar Maliszewski<br /> <br /> Kontkat w sprawie pielgrzymki - Lech Marczuk 724 261 150<br /> <span style="display: none;">&nbsp;</span><span id="cke_bm_139S" style="display: none;">&nbsp;</span><br /> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>J&oacute;zef Sebastian Pelczar urodził się i wychował w podkarpackiej wsi Korczyna. Jego rodzice Wojciech i Marianna z domu Mięsowicz, widząc, że syn dobrze się uczy, po dw&oacute;ch latach nauki w korczyńskiej szkole ludowej posłali go do Rzeszowa, do szkoły gł&oacute;wnej. W 1860 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Przemyślu<sup class="reference" id="cite_ref-1"><a href="https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Sebastian_Pelczar#cite_note-1">[1]</a></sup>. Po maturze podjął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>17 lipca 1864 przyjął święcenia kapłańskie. W Samborze, jego pierwszej plac&oacute;wce, pracował p&oacute;łtora roku jako wikariusz, następnie wysłano go do Rzymu, gdzie w latach 1866&ndash;1868 studiował r&oacute;wnocześnie na dw&oacute;ch rzymskich uczelniach: Collegium Romanum (dziś Uniwersytet Gregoriański) i w Instytucie św. Apolinarego (dziś Uniwersytet Laterański). Po powrocie do kraju wykładał w seminarium przemyskim, a następnie przez 22 lata pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pełnił tam obowiązki profesora i dziekana Wydziału Teologicznego a w latach 1882&ndash;1883 został rektorem krakowskiej uczelni.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>W 1891 poddał myśl utworzenia Bractwa NMP Kr&oacute;lowej Korony Polskiej, kt&oacute;re opr&oacute;cz cel&oacute;w religijnych opiekowało się rzemieślnikami, biednymi, sierotami i sługami (zwłaszcza chorymi i pozbawionymi pracy). W 1894 założył w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, &bdquo;stawiając mu za cel szerzenie Kr&oacute;lestwa miłości Serca Jezusowego&rdquo;. Siostry miały być &bdquo;znakiem i narzędziem tej miłości wobec dziewcząt, chorych i wszystkich ludzi potrzebujących pomocy&rdquo;.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>W 1899 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej i biskupem tytularnym Miletopolis, a po śmierci bp. Łukasza Soleckiego biskupem diecezjalnym. Przez 25 lat pracował jako biskup. Przed 1914 uzyskał tytuły doktora teologii i kanonika, tytuł asystenta tronu papieskiego, tytuł hrabiego rzymskiego, tytuł prałata domowego Jego Świątobliwości.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>W ramach autonomii galicyjskiej państwa Austro-Węgier był posłem Sejmu Krajowego Galicji kadencji V (1883), VII (1900-1901), VIII (1901-1907), IX (1908-1913), X (1913-1914). Otrzymał tytuł c. k. tajnego radcy</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>Pomimo słabego zdrowia bp Pelczar wiele czasu poświęcał swoim diecezjanom. Przeprowadzał częste wizytacje parafii, zachęcał wiernych do udziału w nabożeństwach eucharystycznych, dbał o wysoki poziom moralny i umysłowy duchowieństwa. Skutecznie starał się o budowę nowych kościoł&oacute;w i kaplic, podczas jego rząd&oacute;w odnowiono wiele świątyń. Przeprowadził trzy synody diecezjalne, kt&oacute;re uregulowały prawnie r&oacute;żnorodne inicjatywy. Miał wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, Serca Pana Jezusa i Matki Bożej.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>Dbał o najuboższych mieszkańc&oacute;w swej diecezji. Z jego inicjatywy powstawały ochronki dla dzieci, kuchnie dla ubogich, schroniska dla bezdomnych, szkoły gospodarcze dla dziewcząt, bezpłatna nauka w seminarium duchownym dla chłopc&oacute;w z ubogich rodzin. W publikacjach szerzył i promował naukę społeczną papieża Leona XIII. Starał się zaradzić problemom emigracji i alkoholizmu. Aktywnie działał jako członek <span class="new">Towarzystwa św. Wincentego &agrave; Paulo</span> oraz Towarzystwa Oświaty Ludowej. W tym ostatnim przez 16 lat pełnił funkcje prezesa. Towarzystwo to w tym czasie zajmowało się zakładaniem czytelni i wypożyczalni książek, wydawaniem i rozprowadzaniem książek wśr&oacute;d ludu, przeprowadzaniem bezpłatnych wykład&oacute;w, otworzyło r&oacute;wnież szkołę dla służących. Był zaangażowanym działaczem okręgu lwowskiego Polskiego Czerwonego Krzyża, a za swoje zasługi &ndash; jako pierwszy w Polsce &ndash; otrzymał tytuł &bdquo;Dozgonnego Członka PCK&rdquo;.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>Zmarł 28 marca 1924 i zgodnie z własną wolą został pochowany w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu w podziemiach pod kaplicą Matki Boskiej Częstochowskiej 1 kwietnia 1924. W 1991 szczątki biskupa zostały przeniesione do przemyskiej katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela.</small></span></span></big></p> <p> <big><span style="font-size: 14px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><small>Jego spuścizna pisarska obejmuje dzieła teologiczne, historyczne, z dziedziny prawa kanonicznego, podręczniki, modlitewniki, listy pasterskie, mowy i kazania.</small></span></span></big><span id="cke_bm_139E" style="display: none;">&nbsp;</span><span style="display: none;">&nbsp;</span></p>